Terapia schematu czyli jaka?
Terapia schematów/ terapią schematu – w skrócie ST, to nie tylko dziwna nazwa, ale także jeden z nowszych modeli terapeutycznych.
Jest to młoda metoda psychoterapeutyczna, opracowana przez amerykańskiego psychologa Jeffreya E. Younga. Nowopowstały nurt wywodzi się bezpośrednio z terapii poznawczo-behawioralnej (CBT), która dodatkowo wzbogacona została o elementy z innych nurtów.
Założenia terapii schematów
Nurt ten opiera się na założeniu, że każdy z nas posiada pewne schematy, które decydują o tym, jak interpretujemy otaczającą nas rzeczywistość. Wpływają także na nasz sposób zachowania i reagowania na spotykające nas sytuacje. Schematy te mogą być pozytywne i korzystne dla nas, ale niestety mogą być również dezadaptacyjne – czyli takie, które mogą powodować zachowania i reakcje emocjonalne, przynoszące nam cierpienie, a także utrudniające nam codzienne funkcjonowanie.
W czasie terapii zatem będziesz mieć szansę na odnalezienie i zrozumienie przyczyny swoich problemów, a także nauczysz się rozpoznawać swoje schematy, a także wypracujesz sposoby radzenia sobie z nimi.
Warto także wiedzieć, iż metoda ta kładzie nacisk na emocje i rozwiązywanie oraz opracowywanie problematycznych kwestii w tym zakresie.
Czym są schematy i jak działają?
Schematy to pewnego rodzaju utrwalone wzorce zachowania, postępowania i reagowania. Składają się na nie nasze wspomnienia, emocje zapisane w ciele, a także określone sposoby myślenia, tak o sobie samym, jak i o innych. Zdecydowana większość schematów jakie są obecne w naszym życiu, powstaje we wczesnym dzieciństwie. Powstają najczęściej w oparciu o nasze doświadczenia w relacjach z osobami, które odegrały w naszym życiu ważna rolę: przede wszystkim z rodzicami/opiekunami, ale także z rodzeństwem, innymi członkami rodziny, a nawet nauczycielami i rówieśnikami.
Jeśli nasze potrzeby emocjonalnie w dzieciństwie były właściwie zaspokajane to jest prawdopodobne, iż ukształtowane wówczas schematy będą nam dobrze służyć również w dorosłości. Jeśli zaś owe potrzeby nie były zaspokajane lub w niewłaściwy sposób to istnieje duża szansa, że te niekorzystne schematy będą nam później towarzyszyć w dorosłym życiu.
Czego spodziewać się po terapii schematu? O czasie i roli terapeuty.
Każda zmiana potrzebuje czasu. Tak samo jest i w tym przypadku. Jest to raczej nurt terapeutyczny uważany za długoterminowy. Wszystko jest zależne od tego jak głęboko zakorzeniony mamy dany schemat. Trudno zatem określić długość procesu terapeutycznego. W tym nurcie, podobnie jak w wielu innych, sesje odbywają się raz w tygodniu – z reguły tego samego dnia, o stałej godzinie.
Bardzo ważna jest tutaj rola terapeuty. Będzie on lustrem dla Twoich schematów. Pomoże Ci je zrozumieć, a także pokaże jak sobie z nimi poradzić, a nawet zastępować tymi korzystnymi – adaptacyjnymi.
Dla kogo terapia schematów?
Terapia schematów jest aktualnie bardzo szybko rozwijającym się nurtem, także od strony naukowej. Powstaje wiele badań i artykułów naukowych na ten temat.
Już na ten moment potwierdzone naukowo jest to, że jest to metoda terapeutyczna, która jest skuteczna w przypadku problemów emocjonalnych i zaburzeniach osobowości. Dla kogo może ona być szczególnie pomocna?
- Dla osób, którym doskwiera długotrwała samotność
- W przypadku, gdy mamy tendencję do wchodzenia w toksyczne związki (albo trwania w nich przez wiele lat)
- Dla osób z niskim poczuciem wartości
- Dla osób ze skłonnością do nieustannego poświęcania się dla kogoś
- W przypadku, gdy brakuje nam asertywności
- Gdy jesteśmy bardzo nieśmiali i nie umiemy nawiązywać kontaktów z innymi
- Dla osób zmagających się z ciągłym niepokojem, obawami i lękami
- Gdy doświadczamy powtarzających się problemów w pracy – nawet w przypadku zmiany miejsca pracy.
Tak naprawdę, każdą trudność/ problem możemy przepracować wykorzystują terapię schematów. Ze schematami pracuje większość terapeutów w Łódzkim Studio Terapii, niezależnie od głównego nurtu terapeutycznego, w którym się specjalizują. Najsilniejszy nacisk na ten rodzaj pracy z pacjentem kładą terapeuci integracyjni oraz poznawczo-behawioralni.
Autor: Agnieszka Świerczyńska-Grabska